Þann 10. desember kvaddi starfsfólk stofnunarinnar fjórar heiðurskonur en samanlagður starfsaldur þeirra við stofnunina og forvera hennar er samtals 153 ár!

 Þetta eru Ásthildur Ólafsdóttir læknaritari, Guðrún Guðmundsdóttir aðstoðarkona í iðjuþjálfun, Helga Sigurgeirsdóttir skurðhjúkrunarfræðingur og Ingibjörg Sigurlaugsdóttir hjúkrunarfræðingur.
Ásthildur hóf störf sem ritari á Heilsuverndarstöðinni í Vinnuveri 1982,  en hóf störf við Fjórðungssjúkrahúsið á Ísafirði þegar það flutti í núverandi húsnæði þar sem hún hefur unnið síðan.
Guðrún byrjaði í eldhúsi gamla sjúkrahússins 1957, varð síðan gangastúlka, vann við símavörslu og hefur nú undanfarin ár verið aðstoðarmanneskja í iðjuþjálfun. Heyrst hefur að hún muni jafnvel halda áfram að koma og spila á gítar fyrir gamla fólkið svona til að halda stuðinu uppi.
Helga byrjaði 15 ára að vinna á sjúkrahúsinu. Þetta var árið 1955 og eins og hún segir sjálf þá var hún úti að sippa og konan á móti vorkenndi henni eitthvað að hafa ekki vinnu og sagði henni að mæta næsta morgun í eldhúsið á gamla sjúkrahúsinu. Árið 1962 útskrifast hún sem hjúkrunarkona og hefur störf hér sem slík 2. nóvember sama ár og hefur unnið hér alla tíð síðan – að vísu ekki sem hjúkrunarkona heldur hjúkrunarfræðingur og deildarstjóri  Skurðdeildar.
Ingibjörg hóf störf á gamla sjúkrahúsinu árið 1963 fyrst sem gangastúlka en síðan hjúkrunarkona sem er hjúkrunarfræðingur í dag. Síðustu árin vann hún á bráðadeild sjúkrahússins.
Þegar tekið er tillit til þess að þessum konum var leyft að skreppa í fæðingarorlof auk annarra „skreppa“ á aðrar vígstöðvar, situr eftir að samanlagður vinnutími þeirra við Fjórðungssjúkrahús og Heilbrigðisstofnunina Ísafjarðarbæ, síðar Vestfjarða, er 153 ár. Til að setja slíkan árafjölda í eitthvað samhengi má nefna að í sögu heilbrigðisþjónustu á Ísafirði er sagt að læknir hafi fyrst verið settur  árið 1845 og síðan eru 164 ár.  Þannig að  starfsaldur þeirra slagar í að vera jafnlangur sögu  læknisþjónustu á Ísafirði.
 Starfsfólk stofnunarinnar þakkar þeim fyrir samstarfið og samveruna og kveður þær með virðingu og þakklæti.


Höf.:SÞG